-
1 oblig|ować
impf vt książk. to oblige a. obligate, to require- prawo obliguje podatników do składania rocznych deklaracji podatkowych taxpayers are required a. obliged by law to file annual tax returns- zapisanie się do klubu do niczego nie obliguje joining the club places you under no obligation- podarunki obligowały go do wzajemności the gifts made him feel obliged to reciprocate ⇒ zobligowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oblig|ować
См. также в других словарях:
obligować — ndk IV, obligowaćguję, obligowaćgujesz, obligowaćguj, obligowaćował, obligowaćowany przestarz. «nakładać obowiązek, zobowiązywać, obarczać długiem wdzięczności» Podarunki obligowały go do wzajemności. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
